If you think you have a good name, raise your hand.
اگر فکر می کنید که نام خوبی دارید، دستتون رو بالا ببرید. {گرامر: جمله شرطی نوع صفر. }
Oh gosh, this girl in the aisle, stand up.
وای خدا، این دختر کنار راهرو، بلند شو.
And then, girl in the purple shirt, stand up.
و بعدش، دختر با لباس بنفش ، بلند شو.
You know your audience better than me.
تو تماشاچی هات رو بیشتر از من میشناسی.
Which one of these two ladies here?
کدوم یکی از این خانم های اینجا؟
Between those two?
بین اون دوتا؟
Yeah, who do you think has a, who should I trust to name my…
آره، چه کسی فکر می کنیم که یک اسم داره، به کدومشون باید اعتماد کنم که اسم … {داره قضیه رو هیجانی می کنه}
No pressure, it’ll only be my son’s name forever.
هیچ فشاری نیست، فقط اسم همیشگیه بچم میشه {مزاح می کنه. اولش میگه فشار و استرس نیست، بعد میگه اسم همیشگی بچم میشه}
You started with her, so I’ll go with the one you picked first.
تو با اون خانم شروع کردی، پس من اونی که اول انتخاب کردی رو میگم. {I’ll go اصطلاحه و یعنی من میرم سمت اون، یا اینجا من اونو انتخاب می کنم}
Ok, you can sit down.
اوکی، پس شما می تونی بشینی.
Sorry about that. You can name my second child.
ببخشید. تو می تونی اسم بچه دومم رو انتخاب کنی.
What is your name? I am Allie.
Are you a real person?
آیا یک آدم واقعی هستی؟
I am.
We are not friends?
ما با هم دوست نیستیم؟
No!
Facebook, twitter friends?
دوست فیسبوکی ، توئیتری؟
No.
Look how adamant she is, no.
ببین چه سمج و مصره ، نه. {منظور چقدر محکم میگه منه. Adamant یعنی سمج و تسلیم ناپذیر}