جملات شرطی نوع دوم به همراه مثال و ترجمه

جملات شرطی نوع دوم به همراه مثال و ترجمه – آموزش گرامر

در زبان انگلیسی از جملات شرطی نوع دوم برای بیان حالت خیالی و تصوری استفاده می شود.

شرایطی که اتفاق نیوفتاده و ما تصور می کنیم که اگر اتفاق می افتاد، چه پیامد و نتیجه ای می داشت.

به مثال های زیر با ترجمه فارسی دقت کنید:

If I won a lot of money, I’d travel the world.

ترجمه: اگر پول زیادی ببرم، کل دنیا را می گردم.

Where would you live if you could live anywhere in the world?

اگر هر جایی در دنیا که می خواستی می توانستی زندگی کنی، کجا زندگی می کردی؟

If I had enough time, I would watch TV now or later on.

اگر وقت کافی داشتم، الان یا بعدا تلویزیون تماشا می کردم.

فرمول ساخت جملات شرطی نوع دوم

If + simple past, would + simple form

دقت کنید که بعد از If زمان جمله گرامر ساده است، اما وضعیت مربوط به حال حاضر و آینده است.

نکته گرامر : اتفاق و صحبت ما مربوط به گذشته نیست، بلکه تصور می کنیم.

به مثال های جملات شرطی نوع دوم و توضیحات زیر دقت کنید.

مطلب مرتبط: استفاده از جمله شرطی نوع را در سریال Suits در اینجا ببینید.

If I taught this class, I wouldn’t give tests.

اگر من به این کلاس درس می دادم، آزمون نمی گرفتم. (در واقع من به این کلاس درس نمی دهم)

If he were here right now, he would help us.

اگر همین الان اینجا بود، به ما کمک می کرد. (در واقع، او الان اینجا نیست)

If I were you, I would accept their invitation.

اگر من جای تو بودم، دعوت آن را قبول می کردم. (در حقیقت، من جای تو نیستم)

نکته گرامری: در جملات شرطی ، برای ضمیر مفرد و جمع ، از were استفاده می شود.

If I had that dress, I would hit on him.

اگر آن لباس تنم بود، مخشو می زدم. (ولی در حقیقت، اون لباس زنانه رو ندارم)

If I had a professional motivation letter, I would get accepted in Ottawa university.

اگر یک انگیزه نامه حرفه ای داشتم، در دانشگاه اوتاوا قبول میشدم.

مقایسه Would و Could در جملات شرطی نوع دوم

If I had enough money, I would buy a car.

اگر پول کافی داشتم، یک ماشین می خریدم. (در این جمله، گوینده می خواهد یک ماشین بخرد، اما پول کافی ندارد. Would میل و نتیجه قابل پیش بینی را بیان می کند)

If I had enough money, I could buy a car.

اگر پول کافی داشتم، می تونستم یک ماشین بخرم. ( در این جمله ، گوینده یک نتیجه ممکن را بیان می کند. could در واقع همان معنای Would be able to را می دهد)

تمرین گرامر انگلیسی شرطی نوع دوم با ترجمه فارسی

جمله های زیر را از فارسی ، ابتدا به انگلیسی بنویسید و سپس با جواب چک کنید.

اگر یک پرنده بودم، نمی خواستم که کل عمرم رو در قفس زندگی کنم.
اگر اکسیژنی در زمین نبود، زندگی آن طوری که ما می شناسیم، وجود نداشت.
اگر مردم به جای دست ها با انگشت ها و شست ها، پنجه داشتند، ماشین های که در زندگی روزمره استفاده میکنیم، باید خیلی متفاوت تر ساخته می شدند. ما قادر نبودیم که دستگیره ها را بچرخانیم، دکمه های کوچک را فشار دهیم، یا ابزار و لوازم آشپزخانه را به طور ایمن نگه داریم.
اگر دانش مدیریت منابع انسانی داشتم، برای خود رزومه انگلیسی می نوشتم.
اگر دامنه لغات و گرامر انگلیسی من خوب بود، با فیلم انگلیسی ، زبان یاد میگرفتم.

If I were a bird, I wouldn’t want to live my whole life in a cage.
If there were no oxygen on earth, life as we know it wouldn’t exist.
If people had paws instead of hands with fingers and opposable thumbs, the machines we use in everyday life would have to be constructed very differently. We would not be able to turn knobs, push small buttons, or hold tools and utensils securely.
If I human resource management knowledge, I would write English Resume for myself.
If my range of vocabulary and grammar were fine, I would learn English via movies.

آموزش رایتینگ آیلتس – استفاده از جملات شرطی نوع دوم

از این ساختار شرطی در رایتینگ آیلتس و اسپیکینگ به خوبی می توان بهره برد.

در تاپیک های رایج آیلتس ، زمانی که می خواهید در مورد نقطه نظرات متفاوت بنویسید، و نظر و پیشنهاد راه حل خود را برای یک مشکل بدهید، از Would یا Would not استفاده خواهید کرد.

به بیان دیگر، شما راه حلی را تصور می کنید و برای این نوع جملات، نیاز است که از گرامر شرطی نوع دوم استفاده کنید.

مثال استفاده از جمله شرطی نوع دوم در رایتینگ آیلتس

It is possible that employers begin to value creative thinking skills above practical or technical skills. If this were the case, perhaps we would need more students of art, history and philosophy than of science or technology.

این امکان وجود دارد که کارفرمایان شروع به ارزش گذاری مهارت های تفکر خلاق بالاتر از مهارت های عملی یا فنی کنند. اگر اینگونه باشد ، شاید به دانش آموزان هنر ، تاریخ و فلسفه بیشتر از علم یا فناوری احتیاج داشته باشیم.

یک نظر